جۆری توێژینه‌وه‌ : Original Article

نوسه‌ران

1 kurdish department, Education college, University of Garmian, Kalar, Kurdistan Region, Iraq

2 Department of Kurdish Language, College of Education, University of Garmian

پوخته‌

ناونیشانی توێژینه‌وه‌که‌ (جیهانگیریی زمانی‌و کاریگه‌رییه‌کانی له‌سه‌ر داهاتوی شوناسی نه‌ته‌وه‌یی‌و فێرکردنی   زمانی کوردی)یه‌، که‌ تیایدا باس له‌ جیهانگیری به‌گشتی‌و به‌تایبه‌تی جیهانگیریی زمانی‌و کاریگه‌رییه‌ پۆزه‌تیڤ‌و نێگه‌تیڤه‌کانی ئه‌م دیارده‌ له‌سه‌ر زمانه‌کانی جیهان‌و زمانی کوردی کراوه‌. له‌م توێژینه‌وه‌یه‌دا ڕێبازی په‌سنی شیکاری په‌یڕه‌وکراوه‌. پلانی توێژینه‌وه‌که‌: توێژینه‌وه‌که‌ سێ ته‌وه‌ر له‌خۆده‌گرێت، ئه‌مانه‌ن: ته‌وه‌ری یه‌که‌م به‌گشتی باس له‌ جیهانگیری وه‌ک زاراوه‌و چه‌مک، قۆناغه‌کانی سه‌رهه‌ڵدانی‌و هۆکاره‌کانی سه‌رهه‌ڵدانی ئه‌م دیارده‌یه‌، پاشان جۆره‌کانی ئه‌م دیارده‌یه‌، کاریگه‌رییه‌ باش‌و خراپه‌کانی ئه‌م دیارده‌یه‌‌و ده‌رئه‌نجامه‌کانی ده‌کات. له‌ ته‌وه‌ری دووه‌مدا باس له‌ یه‌کێک له‌ جۆره‌کانی جیهانگیری کراوه‌، ئه‌ویش جیهانگیریی زمانییه‌، که‌ تیایدا چه‌مک‌و په‌یامی جیهانگیری زمانی، ڕۆڵی جیهانگیری له‌ گه‌شه‌کردن‌و په‌ره‌پێدانی زمان، کاریگه‌رییه‌کانی جیهانگیری له‌سه‌ر شوناسی نه‌ته‌وه‌یی‌و زمانی، کۆتابابه‌تیش جیهانگیریی زمانی‌و ڕۆڵی له‌ بواری په‌روه‌رده‌‌و فێرکردنی زماندا خراوه‌ته‌ به‌ر باس‌و لێکۆڵینه‌وه‌. کۆتاته‌وه‌رو ته‌وه‌ری سێیه‌م بۆ جیهانگیریی زمانی‌و کاریگه‌رییه‌کانی له‌سه‌ر زمانی کوردی کراوه‌، که‌ تیایدا باس له‌ کاریگه‌رییه‌کانی جیهانگیریی زمانیی زمانی ئینگلیزی له‌سه‌ر کۆمه‌ڵی کوردی‌و به‌تایبه‌تی زمانی کوردی له‌لایه‌ک، له‌ لایه‌کی تره‌وه‌ پلان‌و سیاسه‌تی ئێمه‌ی کورد وه‌ک کوردزمان بۆ به‌هێزڕاگرتنی زمانی کوردی‌و پاراستنی ئاسایشی زمانی نه‌ته‌وه‌یی‌و شوناسی زمانی چه‌ند پێشنیارو ڕێگاچاره‌یه‌ک خراوه‌ته‌ڕو. له‌ کۆتایی توێژینه‌وه‌که‌شدا گرنگترین ئه‌نجامه‌کان‌و لیستی سه‌رچاوه‌کان‌و کورته‌ی توێژینه‌وه‌که‌ به‌ زمانه‌کانی عه‌ره‌بی‌و ئینگلیزی خراوه‌نه‌ته‌ڕو.

  1. أحمد صدقی الدجانی (2000)، العرب والعولمة، مرکز دراسات الوحدة العربیة، بیروت.
  2. أحمد علی الحاج محمد (2011)، العولمة والتربیة ...أفاق مستقبلیة، کتاب الأمة، وزارة الاوقاف والشؤون الاسلامیة، العدد (145)، الدوحة ـ قطر.
  3. أحمد درویش (2003)، ثقافتنا فی عصر العولمة، الشرکة المصریة العالمیة للنشر ـ لونجمان، الطبعة الاولى، القاهرة ـ مصر.
  4. أولریش بک (2012)، ما هی العولمة، ت/ د. أبو العید دودو، الطبعة الثانیة، منشورات الجمل، بیروت ـ لبنان.
  5. برکات محمد مراد (2001)، ظاهرة العولمة رؤیة نقدیة، رئاسة المحاکم الشرعیة والشؤون الدینیة فی دولة قطر.
  6. جعریر محمد (2015)، اللغة العربیة وتحدیات العولمة، الاکادیمیة للدراسات الاجتماعیة والانسانیة، ب/ قسم الاداب والفلسفة، العدد (13).
  7. حبیب مونسی (2010)، العولمة والتحدیات اللغویة، مجلة الممارسات اللغویة، منشورات مخبر الممارسات اللغویة، العدد التجریبی، الجزائر.
  8. رضا عبدالواجد أمین (2007)، الاعلام والعولمة، دار الفجر للنشر والتوزیع، الطبعة الاولى، القاهرة.
  9. سعید عامر (2013)، اللغة العربیة فی الخطر: قراءة فی أضرار العولمة، منشورات مخبر الممارسات اللغویة، جامعة مولود معمری تیزی ـ وزو، الجزائر.
  10. طلال وسام أحمد البکری (2015)، العولمة واثرها فی المستقبل التعلیمی للغة العربیة وهویتها، مجلة جسور المعرفة، المجلد (1)، العدد (4)، الجزائر.
  11. عبدالرشید عبدالحفیظ (2005)، الاثار السلبیة للعولمة على الوطن العربی وسبل مواجهتها، طبعة‌ أولى، مکتبة مدبولی، القاهرة.
  12. عبدالرحمن الحاج صالح (2007)، النظریة الخلیلة الحدیثة: مفاهیمها الاساسیة، مجلة اللسانیات، العدد (4)، الجزائر.
  13. کهینة بنای (2013)، خطر ضعف تواجد اللغة العربیة فی المعلوماتیة، منشورات مخبر الممارسات اللغویة، جامعة مولود معمری تیزی ـ وزو، الجزائر.

1.14. لعساس أسیا، العولمة: فی المفهوم والمظاهر والآثار: (www.enssea.net/enssea/majalat/2220).

  1. مرنی صندید هواریة (2012)، اللغة العربیة وتحدیات العولمة، رسالة الماجستر، کلیة الاداب واللغات ـ جامعة تلمسان، الجزائر.
  2. محمد عماره‌‌ (1999)، مخاطر العولمة‌ على الهویة الثقافیة‌، طبعة‌ أولى، دار نهضة مصر للطباعة‌ والنشر والتوزیع.
  3. محمد علی الخولی (2002)، الحیاة بین لغتین، دار الفلاح للنشر والتوزیع، لبنان.
  4. محمد شعبان علوان (2005)، عولمة الثقافة وثقافة العولمة (التحدیات والمواجهة)، مؤتمر الدعوة الاسلامیة ومتغیرات العصر، الجامعة الاسلامیة بغرة ـ کلیة أصول الدین.
  5. میلود بن غربی (2008)، مستقبل منظمة الامم المتحدة فی ظل العولمة، منشورات الحلبی الحقوقیة، بیروت ـ لبنان.
  6. نجاة أبو زید (2006)، اللغة العربیة واثبات الذات فی عصر العولمة، مجلة حولیات التراث، عدد (5).
  7. نبیل علی (2001)، الثقافة العربیة وعصر المعلومات، سلسلة عالم المعرفة، الکویت، العدد (265).
  8. ولید أحمد العناتی (2008)، الدلیل نحو بناء قاعدة بیانات للسانیات الحاسوبیة العربیة، مجلة اللسانیات، العدد (14-15)، الجزائر.

ب) به‌ زمانی فارسی:

  1. اسیة قوامى (تابستان 1392)، عوامل موثر بر جهانى شدن شعرو ادب فارسى، مطالعات راهبردى سیاستطذارى عمومى (مطالعات راهبردى جهانى شدن)، دورة 4، شمارة (11).
  2. اسماعیل بایبوردى و علیرضا کریمیان (زمستان 1393)، جهانى شدن فرهنط و تاثیر ان بر هویت ملى ایران، فصلنامةى مطالعات روابط بین الملل، دورة (7)، شمارة (28).
  3. امیر مسعود شهرام نیا (1392)، جهانى شدن، دموکراسى و جنبشهاى دموکراتیک در ایران، مجلةى جامعةشناسى ایران، دورة ضهارم، شمارة (3).
  4. حبیب صبورى خسروشاهى (1389)، اموزش و ثرورش در عصر جهانى شدن، ضالشها و راهبردهاى مواجهة با ان، مطالعات راهبردى سیاستطذارى عمومى، دانشطاة ازاد اسلامى واحد قیام دشت، دورة (1)، شمارة (1).
  5. حیدر لطفى و ازادة محمد زادة (1389)، فرایندجهانى شدن و بررسى این ثدیدة در کشورهاى اسلامى، مجموعة مقالات ضهارمین کنطرة بین المللى جغرافیدانان جهان اسلام (http://www.ensani.ir/storage/Files/20101103095922-209.pdf).
  6. خدیجة سفیرى، زهرا نعمت اللهى (1391)، رابطه ابزارهاى جهانى شدن و هویت دینى، مطالعات و تحقیقات اجتماعى، دورة (1)، شمارة (1).
  7. سیما احمدى نذاد و محمد عباس نذاد (2017)، جهانى شدن و اموزش زبان انطلیسى در دانشطاههاى ایران، دانشکدةى ادبیات و علوم انسانى، بخش زبانهاى خارجى، دانشطاة شهید باهنر کرمان .
  8. شهرام اسدى (1384)، اموزش و ثرورش در عصر جهانى شدن: (http://danayan.blogfa.com/post/5).
  9. حجت الاسلام عزیز صابر (1388)، اسلام و جهانیشدن، سایت سازمان تبلیغات اسلامى، (http://old.ido.ir/a.aspx?a=1388043102).
  10. عبدالقیوم سجادى (1383) ، درامدى بر اسلام و جهانى شدن.
  11. على شکورى (1389)، اموزش و جهانى شدن، برط فرهنط، دورة جدید، شمارة (21)، بهارو تابستان.
  12. على فرهادى محلى (زمستان 1390)، بررسى تحلیلى ثدیدة جهانى شدن با تمرکز بر حوزة فرهنط، مطالعات راهبردى سیاستطذارى عمومى، دورة (2)، شمارة (5).
  13. فتاح صابرى، جهانى شدن و اموزش و ثرورش: http://www.fanoosedu.ir/)).
  14. فردوس اقاطلزادة و حسین داورى (بهار 1393)، جهانى شدن و طسترش زبان انطلیسى، راهبرد فرهنط، شمارة بیست و ثنجم.
  15. مرضیه عالى (1397)، تبیین ضالشها و فرصتهاى جهانى شدن براى نظام تعلیم و تربیت ایران، مجلةى الکترونیکى/Vista News Hub (http://vista.ir/article/228196/%D8%AA%D8%A8%DB%8C%DB%8C%D9%-)
  16. مهدى سجادى (1382)، جهانى شدن و ثیامدهاى ضالش برانطیز ان بر تعلیم و تربیت، مجلة علوم تربیتى و روانشناسى دانشطاة ضمران اهواز، دورة (3)، سال دهم، شمارةهاى (3و4).
  17. یوسف کشاورز (بهار 1391)، جهانى شدن و ضرورت اموزشهاى شهروندى ، فصلنامةى مطالعات راهبردى سیاستطزارى عمومى ، دورة (3)، شمارة (6).

پ) به‌ زمانی ئینگلیزی:

  1. Ahmad Al-Hassan, The Globalization and  Language Identity, (https ://www.uop.edu.jo/ download/research/members/67_980_Ahma.pdf).
  2. David Crystal (1992), An Encyclopedic Dictionary of Language and Languages, Black Well: Oxford.
  3. David Block (2010), Globalization and Language teaching, The Handbook of Language and Globalization.
  4. Francois Victor Tochon (2009), The Role of Language in Globalization: Language, Culture, Gender and Institutional Learning. International Journal of Educational Policies, Vol 3(2), Ankara University J Turkey.
  5. Ronald Robertson (1987), Globalization and social modernization and Japanese religion.
  6. Stig Hjarvard (2004), The Globalization of Language, The 16th Nordic Conference on media communication research, Kristiansand, 15-17 August 2003, Goteborg University, Sweden.